Сосо микеладзе миквархар текст песни

Обновлено: 23.11.2024

"მე და შენ"
კარს როცა შევაღებ და შენი სული არ დამხვდება,
არც შენი თვალები, არც შენი ხელებზე ფერება,
და გამახსენდება იმ ბოლო თოვლის გოდება,
ჯერ არარსებული მიწის და ბალახის კვეთება.

და გამახსენდება იმ შენი სიჩუმის ტირილი,
ართქმული სიტყვების ყოფნა-არყოფნის ტკივილი,
სიმართლის, სინათლის, ტკბილი სიცოცხლის ბუნება,
მძაფრი მონატრების ძარღვებში ლაღი დინება…

მე და შენ – ერთი სული-გული მზე!
მე და შენ – ერთი გრძნობა-ფიქრი ზედ!
მე და შენ – ერთი მარტო-ტალღის ზღვა!
მე და შენ – მარადისობის გზა!

როცა შენ მიღიმი და შენი კურთხევა დამყვება,
ელვა დამივლის, ნაცნობი რითმა ამყვება,
და თითქოს ახალი გმირობის ძალა მეძლევა,
როდესაც შენ მკოცნი – სევდა და დარდი მეცლება!

როცა შენ მოდიხარ და ფერებს ფერები ეკმევა –
და შენი სახელი ულევ სიხარულს ერქმევა,
და ჩემს აღტაცებას მზეცა და მთვარეც ედრება,
შენ რომ მეპოვნე – მე ერთი მქონდა ვედრება!

"Я и ты"
Когда я открываю дверь и твоя душа не встречает меня,
Ни твоих глаз, ни цвета твоих рук,
И я буду помнить траур того последнего снега,
Пересечение земли и травы, которых еще не было.

И я буду помнить плач твоего молчания,
Боль от наличия или отсутствия произнесенных слов,
Природа истины, света, жизни сладкой,
Восхитительный поток в жилах тоски…

Я и ты - одна душа-сердце солнца!
Я и ты - одно чувство-размышление!
Я и ты - море одиноких волн!
Я и ты - путь в вечность!

Когда ты улыбаешься и твои благословения следуют за мной,
Меня ударяет молния, следует знакомая рифма,
И как бы давая мне силы нового героизма,
Когда целуешься - меня захлестывает тоска и печаль!

Когда вы приходите и цвета совпадают с цветами -
И зовут тебя Улев Радость,
И к моему восторгу солнце и луна тоскуют,
Если вы нашли меня - мне нужно было клянчить!

Читайте также: