Табылды досымов песни текст

Обновлено: 16.05.2024

Материал қосу

Негізгі бет
Табылды Досымов өлеңдері

Ілмек бойынша іздеу

Жүрегімде жыр — әлем

Өзіңді іздеп шарқ ұрғалы ұлы өлең,
Саған қарай талпынғалы мына мен.
Өмір енді емін-еркін кеудемде,
Тебіренді жүрегімде жыр-әлем.

Желтоқсандағы жыр

Мен - қазақпын, жүре алмайтын
Шаттанбаса, күлмесе.
Мен - қазақпын,
Ішкен асын тастай салар жыр десе.

Биіктік

Ұнатады шыңда көңіл шырқауды,
Таулары жоқ төбемізден бұлт ауды.
Толағай боп туылмадым, әттең-ай,
Атырауға әкелер ме ем бір тауды.

Біздің ел

Қамшысының өрімі - сегіз өрім,
Қалқасының еріні - нағыз ерін.
Қобызының мұң-зары - құс қондырған,
Ұлы түгіл қыздары дұшпан қырған.

Әке мен шеше

Жалғыз ұлды, боп кеткен астаналық,
Күте-күте барады, шаш та ағарып.
Күйбең тірлік кешеді кемпір мен шал,
Қазақы үйді баяғы баспана ғып.

Күзетші құрдасқа

Не құдайға сенбейсің,
Не былайға сенбейсің.
"Ханға" тағы сенбейсің,
Заңға тағы сенбейсің.

Әулет диалогы

Атам айтты: "Ұлым ел қорғаса", - деп,
Әкем айтты: "Сұм соғыс болмаса" - деп.
Мен айттым: "Коммунизм орнаса" - деп,
Ұлым айтты: "Бәрі де далбаса" - деп.

Қазақ едім дегенше.

Қазақ едім дегенше, құсалықпын десеңші,
Тұзағына талайдың тұсалыппын десеңші.
Сәкен, Ілияс, Бейімбет - үш арысты бір түнде,
Арамыздан ап кеткен "Үш әріппін" десеңші.

Қарой, 88

Жанса бүгін ерліктің арай-шамы,
Тектіліктің шырқалмас қалайша әні.
Бауырыңа батырды басып алып,
Жатырсың ба тұнжырап, "Малайсары"?!

З. Дәуітовке

Жанарыңда мұнар мұң бар,
Со бір мұң,
Кіреукесін көтертпейді-ау көңілдің.
Бұйра шашың бұлт ішінде желбіреп,

Мойындату

Қара түнге қайрадым намысымды,
Маңайлаттым мұң ішіп алысымды.
Шыр еттім де шектеулі сапар шеккем,
Орда жетпей қамшымның сабы сынды.

Атыраудағы көктем

Құлағымда құс әні қалып,
Тереземнен кепкенде қырау.
Қуанышын құшағына алып,
Келіп қапты көктем де мынау.

Асан Қайғыны аңсау

Әзелден біздің бабамыз қазақ болған-ау, сірә, қыр кезбе,
Даланың төсін қоныстай берген тайпалар кезіп жылда өзге.
Дендерім менің, кең жерім менің, көлдерім, қырат-белдерім.
Асан Қайғы атам өтіпті сенен "Жерұйықты" іздеп бір кезде.

Шалкөде

Жайқала біткен сайда гүлдерің,
Жағалай қонған қойнауында елім.
Жауқазын гүлдер жаныма жайлы,
Жәннаты жердің жаулауым менің.

Шайырдың шабытсыз шағы

Тағы да қаламыма сайтан сарып,
Бір өлең жаза алмадым сойқан салып.
Жеріген төсегінен жезөкшедей,
Келмеді бүгін тағы сайқал шабыт.

Болжам

Әр ақынның өмір жолы әр қалай,
Біраз жерден бұйырған-ды дәм талай,
Ат салысып жүргеннен соң өнерге.
Қаншама рет бармақ болып асырғанмен айламды,

Сен кім едің?

Ол ақынды көрге бір-ақ тепкенбіз,
Ол ақынсыз өтіп жатыр көктем, күз.
Келді менің енді өзіңді бір көргім,
Сен кім едің, Марат тастап кеткен қыз?!

Жалғыздық

Жалықтым. Жабықтым. Жаңа ұқтым,
Еңсемді езеді тамұқ-түн.
Сығалап қарадым мен оған,
Терезесінен табыттың.

Қыршын ақынға

Жыр мұхитында желбіреп желкені желмен,
Тоқайластырған елжіреп ертеңін елмен.
Еркелеп жүріп елінің тентегіне ерген,
Шайырлар қанша шарапқа өртеніп өлген.

Шекарадағы күз

Жапырақтар.
Желге ұшқан жапырақтар,
Сағынышты солдаттың хатын ап бар.
Мәрт табиғат білдіріп күз келгенін,

Читайте также: